ఓం ట్రంపాయ నమః …
ఓం అగ్ర రాజ్యాధిపతయే నమః
ఓం అగ్ర పూజ్యాయ నమః
ఓం విశ్వ క్షేత్రనే నమః
ఓం విశ్వ వీక్షణే నమః
ఓం భారత ప్రదక్షిణే నమః
ఓం ధనిక దేశాయ నమః
ఓం విరూప హావభావాయ నమః
ఓం విశ్వ ఆకర్షక నేతాయ నమః …
ఈ నవ నామావళి జపించి…, లక్షల మందితో స్వాగత ఏర్పాట్లు చేసి ఆయన నడిచిన దారిన పూలు వేసి ఆ పూలను భద్రంగా దాచుకోవాలి. వీలైతే ఆ పూలను వేలం వేస్తె వేలం వెర్రిగా జనాలు కోట్లకు కొనేస్తారు కూడా. ఇంకా చెప్పేదేంటి ఈ ఏర్పాట్లు జరిగిపోయే ఉంటాయిలే…!
వచ్చేది ట్రంపాయన. వ్యక్తిగతంగా వేల కోట్లకు అధిపతి. హోదాలో అగ్ర దేశానికి అధిపతి. అన్నిటికీ మించి లోకాన మీడియాకు మోజైన వ్యక్తి. అన్ని దేశాలకు… ఒక్కమాటలో చెప్పాలంటే ప్రపంచం ఒక చేయి అయితే ఆయన ఒక స్మార్ట్ ఫోన్. ఈ స్మార్ట్ ఫోను స్మార్ట్ గా చేతిని ఆవాహనం చేసేసుకున్నట్టే ఆయన ప్రపంచాన్ని ఆవాహనం చేసుకోవాలనుకునే టైపు ఈ టక్కరి ట్రంపు. వయసు మీరుతున్న సొగసరి. మాంచి మాటకారి. విచిత్ర హావభావదారి. ఇదంతా ఇప్పుడు ఎందుకుంటే పాపం దేశంలో గరీబోడికి తెలీదు… ట్రంపు వస్తుంటే తమ గుడిసెలు ఎందుకు దాస్తున్నారో..? తాము కనిపించకుండా గోడ ఎందుకు కడుతున్నారో..? తమ మురికి ఆయన దరికి చేరకుండా, కంటికి అనకుండా, కాళ్లకు ఎదురవకుండా… ఎందుకు ఆపేస్తున్నారో తెలియాలి కదా…! మరి అన్ని లక్షణాలున్న ట్రంపాయన దేశానికి వస్తుంటే మన “స్వగతం” మర్చిపోయి మరీ ఘన స్వాగతం పలకాలి కదా. అసలే “మనది గరీబోళ్ల దేశమని” ఎవరికీ తెలియదాయె..! దేశంలో “అసలు గరీబోళ్ళే లేరని” ఎప్పుడో నిర్ధారించేశారాయే…! అందర్నీ ఉద్దరించేశామని ఎప్పుడో లెక్కలు చెప్పశారాయే…! ఇంకా ఎందుకు పెద్దాయన ఆలోచనలు? గోడ ఎందుకు కట్టారని అడగమాకు!!! ట్రంపుతో దేశం ఊగే ఊయలాటలు…, దేశంతో ట్రంపు ఆడే జంపాలాటలు సూస్తూ ఉండు.
అయ్యా…! టక్కరి…, టెంపరి.., ట్రంపయ్యా… ఇప్పుడు నీ వంతు. నువ్వొస్తున్నది ప్రజాస్వామ్యం భద్రంగా ఉన్న దేశానికి అనుకునేవు. ధనికంగా కనిపిస్తున్న దేశం అనుకునేవు. అది ఒకప్పుడు ఫుల్లు…, ఇప్పుడు అయిదేళ్లకోసారే మాది ధనిక దేశం.., ఐదేళ్లకోసారే మాది ప్రజాస్వామ్య దేశం. ఎదుగుతున్న దేశం అనుకునేవు..! ఎదుగుదల కోసం ఆరాడుతున్నా.., పోరాడుతున్న దేశమే. పొరపాటున మా దేశంలో “గోడలు” వంక వంగి, తొంగి చూసేవు…! ఆ వంక దూకేవు..! మేము “దాచేసుకున్నప్రతిష్ట” కనిపించిపోద్ది. గ్రహపాటున మా దేశ పెద్దలు గీసిన గీతను దాటేవు. గీత వెనక మేము మూటగట్టేసిన కులతంత్రం.., రాజకీయ మంత్రం తెలిసిపోద్ది. వద్దయ్యా…! మా వాళ్ళు రాసుకున్న పద్ధతిలో.., గీసుకున్న రూటులో.., వేసుకున్నప్లానులో వచ్చి వెళ్లిపోవయ్యా. పొరపాటున కూడా “ఇటు సూడమాకయ్యా..!”
శ్రీనివాస్ మానెం