నేను అయిదు తరాల ప్రతినిధిని. మా అమ్మమ్మ, మా అమ్మ, నేను, నా పిల్లలు, నా మనవలు, ఇప్పుడు మునిమనవలు కూడా!
నా తరం వరకు సంస్కృతి సంప్రదాయాలలో పెద్ద మార్పు లేదు.
మా పిల్లల టైముకి కొంత మార్పు వచ్చింది.
మరి ఇప్పుడు పూర్తిగా అట్టు తిరగబడింది.
తప్పనిసరి ఐతే తప్ప నేను ఏ ఫంక్షన్కూ వెళ్లను.
ఆమధ్య ఓ బర్త్డే పార్టీకి వెళ్ళేను.
ఖరీదైన హోటలు. ఆడవాళ్లు అంతా ఖరీదైన బట్టలు, అతి ఖరీదైన నగలు.
అంత మేకప్ అవసరమా!
పాపం, మొగాళ్ళకి ఈ వెర్రులు లేవు!
మా డబ్బు మా ఇష్టం అంటే ఓ నమస్కారం.
కానీ, ఒక్కసారి ఆలోచించండి.
అడబ్బుతో ఎన్నో మంచిపనులు చెయ్యవచ్చు.
మనిషి విలువ బట్టలు నగలు కార్లతో రాదు.
నడవడి, ప్రవర్తన.. ఇవే కావాలి
ఖరీదు వేరు.
విలువ వేరు.
గాంధీగారు లండన్లో రౌండ్ టేబుల్ కాన్ఫెరెన్స్ కి ఎలావెళ్లేరు!
సూట్ వేసుకున్నారా లేదే.. మరి!
ఓ గావంచా.. చేతిలో కర్ర ..
అతను రాగానే బ్రిటిష్ ఆఫీసర్లు అందరూ లేచి నిలుచున్నారు.
దాన్ని విలువ అంటారు.
అసలు ఈ రంగులన్నీ ఎవరికోసం!
మొగాళ్ళు అంత వెర్రివాళ్ళు కారు!
చిన్నప్పుడు చదివిన ఓపద్యం గుర్తొస్తోంది.
సోగ మేనేలా ఈ వన్నె సొగసులేల
తళుకు లేలన్ క్రొవ్విడి తళుకులేల
వెర్రిదానవు సుమ్మీ
తేనె గల పూల నెరుగదె తేటికొదమా!
ఎంత గొప్పగా చెప్పేడు!
-బీనా దేవి
ఎల్లో జర్నలిజం నడుమ జాతీయ పత్రికా దినోత్సవం…పత్రికా స్వేచ్ఛ ఒక భ్రమ