కొన్ని రోజులుగా అడవి కలల్లోకి వస్తోంది. వస్తే వచ్చింది ఈమధ్య నేనే తన కలలోకి వస్తున్నావని నాతో పదేపదే చెప్తోంది. అడవిని కావలించుకుందామని కళ్ళు తెరుస్తాను మాయమైపోతుంది. సరే రెప్పలు మూసే ఉంచాను. అడవి నన్ను నిండార కౌగలించుకుని కడుపార ఏడ్చింది.
‘’ఎందుకే ఏడుపు? నీ మీద ఎంత మంది ప్రేమలో పడ్డారో చూడు? ఏకంగా రాకుమారుడే నిన్ను తన అంకపీఠం మీద కూర్చోబెట్టుకుని నీ కోసం కత్తి పట్టి యుద్ధం చేయాలని ప్రతిజ్ఞ చేస్తున్నాడు కదా?’’ ఊరుకోబెడుతూ ఎదురుగా కూర్చుని ఓదారుస్తూ అన్నాను.
‘’అయ్యో పిచ్చోడా నువ్వేదో నా కన్నీళ్ళను నీ అక్షరాల్లోకి తర్జుమా చేసి నా కడుపులో దు:ఖాన్ని కవితలుగా ఎగరేస్తావని అనుకుంటే నువ్వు కూడా సెలబ్రిటీల జాబితాలో చేరిపోయినట్టున్నావే!’’ అడవి నా కళ్ళల్లోకి సూటిగా చూసి సరాసరి గుండెల్లోకి బాణాన్ని వదిలింది. నిజానికి నాకు చాలా విషయాల లోతుపాతులు అర్థం కావు. ఇన్నాళ్ళుగా అడవిని కాపాడండ్రా బాబూ అని గావు కేకలు పెట్టిన ప్రతి బిడ్డా బిడ్డడూ చివరికి చావు కేకతో అంతమయ్యారు కదా. ఇప్పుడేంటి ఇంత హఠాత్తుగా అడవి మీద అందరికీ అంత ప్రేమ పుట్టుకొచ్చింది? ముఖ్యంగా సినిమా తారలు పోస్టర్ల మీంచి నేరుగా అడవిలోకి క్యాట్ వాక్ చేస్తున్నారేంటి? తెరల మీద కత్తులు తిప్పే హీరోలు ఇప్పుడు అడవి కోసం గాలితో సంగ్రమిస్తున్నారేంటి? వీరికి వత్తాసుగా ఏకంగా రాజుగారి కుమారుడే రంగప్రవేశం చేశాడేంటి? ఏది ఏమైనా అడవి రాముడు సినిమా, కొత్త హీరో హీరోయిన్లతో మళ్ళీ మళ్ళీ చూస్తున్నట్టుంది. నేనైతే ఎంజాయ్ చేస్తున్నా. అసలు సిసలు అడవి ప్రేమికులను చూస్తున్నా. ఇదేమాటంటే అడవి నా జుట్టు పట్టుకుని కిందకి వంచి తల మీద మొట్టికాయలు వేసింది. మట్టిబుర్ర కదా అడవి వేళ్ళు లోపలికి దిగిపోయాయి. అప్పుడు అడవి నాతో ఇలా అంది-
‘’ మీలాగ నేను సినిమాలు చూడను
మీ హీరోలు హీరోయిన్లు వేరు
నా ప్రేమికులు వేరు
పారే సెలయేళ్ళు మీకు ఇష్టం
వాటి ఉనికి కోసం నెత్తురులర్పించే శక్తులు నాకిష్టం
జలపాతాలు చూసి ముచ్చటపడతారు మీరు
వాటి రక్షణ కోసం సాగే రక్తపాతాలు చూసి వణికిపోతాను నేను
ఎగిరే పిట్టల రెక్కలకు మీ కలల్ని వేలాడదీస్తారు
రాలే పిట్టల రెక్కల మీద మరణ సందేశాలకు వేలాడతాను నేను
అడవంటే ఆకు పచ్చ అందాలు మీకు
అడవంటే మనుషులు విత్తనాలై మొలిచే రుతుక్రతువు నాకు
అడవి కోసం మీరు కేవలం ప్రార్థనలు చేస్తారు ప్రకటనలు ఇస్తారు
మీ ప్రకృతి ప్రేమకు ప్రభువులు పగలు మీ మెడలో పతకాలు వేస్తారు
రాత్రి ఎమ్మెన్సీ పడగ్గదుల్లో చీకటిలో చీకటితో నగ్న సంతకాలు చేస్తారు’’
అడవి ఇలా ఏదేదో చెప్తోంది. నాకంతా అయోమయంగా వుంది. అప్పుడు మళ్ళీ అడవి ఇలా అంది
‘’ అమూర్త విప్లవాలు భలే అందంగా వుంటాయిరా. పొయ్యేదేముంది చెప్పు? ఒక్క నెత్తురుబొట్టు నేలరాలకుండా విప్లవం సమాప్తం కావాలి. అడవి అడవి అని మనం అరుస్తూ వుండాలి.. కార్పొరేట్లు అడవి జుట్టు పట్టుకుని దేశం బజారులన్నీ నగ్నంగా ఊరేగించాలి. అమూర్త బాష్పవృష్టిలో మనం తడిసిపోతూ వుండాలి. కాగల కార్యం కార్పొరేట్లు కానించుకుంటూ వుండాలి. అసలు విప్లవాల కోసం పోయేవారు ఎలాగూ పోతారు. అంతా అమూర్తంరా కవీ అమూర్తం.’’ ఇలా సాగిపోతున్నాయి అడవి మాటలు. నా గందరగోళం చుట్టూ పొరలు పొరలుగా పేరుకున్న మబ్బులు పెళ్ళలు పెళ్ళలుగా రాలిపోవడం మొదలైంది. మొత్తానికి తెరమీద బాహుబలులు అసలు బాహుబలులను తెరమరుగు చేసే వింత నాటకం రక్తి కట్టింది. తోట రాముడి తొడకు తూటా తగిలిందని మైనా మతలబు చెప్పినట్టు వినిపించి కళ్ళు తెరిచాను. తొడ నుంచి రక్తం కారుతున్నట్టు అనిపించి కేకలు వేద్దామని అనుకుని మానుకుని నెత్తురు దృశ్యాన్ని తేరిపార చూశాను. నల్లమల తెల్లగా నవ్వింది. సేవ్ నల్లమల..సేవ్ నల్లమల అంటూ అరిచాను. పుస్తకాల్లోంచి అక్షరాలన్నీ మూకుమ్మడిగా కుట్ర పన్నినట్టు కూడబలుక్కుని గోడలు బద్దలుకొట్టుకొని పారిపోయాయి.
డా.ప్రసాదమూర్తి
ఎల్లో జర్నలిజం నడుమ జాతీయ పత్రికా దినోత్సవం…పత్రికా స్వేచ్ఛ ఒక భ్రమ